Mágócsy-Dietz, Sándor; früher Dietz (1855-1945), Botaniker

Mágócsy-Dietz Sándor, Botaniker. * Ungvár (Užhorod, Karpatoukraine), 7. 12. 1855; † Budapest, 27. 2. 1945. Hieß bis 1887 Dietz; stud. an der Univ. Budapest, 1880 Lehramtsprüfung aus Naturgeschichte und Chemie, 1883 Dr. phil., 1880–85 Ass. an der botan. Lehrkanzel der Univ. 1886/87 unternahm er eine Studienreise in die Schweiz und nach Tübingen. 1888–97 unterrichtete er an verschiedenen Mittelschulen in Budapest. 1889 Priv. Doz., 1897 ao., 1901–28 o. Prof. der Botanik an der Univ. Budapest und Dir. des botan. Gartens der Univ., 1913/14 Dekan, 1897 korr., 1908 o., 1937 Ehrenmitgl. der Ung. Akad. der Wiss. M.s bedeutende wiss. Leistungen betreffen vor allem das Gebiet der Pflanzenphysiol., Morphol. und Mykol.

W.: Rügy- és levélkulcs a magyar birodalomban honos . . . fásnövények meghatározására (Knospen- und Blätter-Schlüssel zu den in Ungarn heim. Holzpflanzen), 1882; Erdészeti növénytan (Forstliche Botanik), gem. mit L. Fekete, Bd. 1–2, 1891–96, 3. Aufl. 1935; Kétszikű fásnövények béldiaphragmája (Medulladiaphragma der Zweiblattkeimer-Holzpflanzen), 1899; A növények táplálkozása (Diätetik der Pflanzen), 1909; Adatok a Balaton és környéke flórájának megismeréséhez (Beitrr. zur Kenntnis der Flora des Plattensees und seiner Umgebung), 2 He., 1914–18; A növénytan multja, jelene és jövője hazánkban (Vergangenheit, Gegenwart und Zukunft der Botanik in unserem Vaterlande), 1926; etc.
L.: S. Jávorka, M.–D. S. emlékezete (Akad. Gedächtnisrede), 1954; Természettudományi Lex. 4, 1967; Das geistige Ungarn; M. Életr. Lex. 2; Pallas 11, 18; Réυai 13, 20; Szinnyei 8; Új M. Lex. 4; I. Szentpétery, A Bölcsészettudományi Kar története (Geschichte der Philosoph. Fak.), in: A kir. magyar Pázmány P. Tudományegyetem története (Geschichte der kgl. ung. P. P.-Univ.), Bd. 4, 1935, S. 157 f.
(Benda)  
PUBLIKATION: ÖBL 1815-1950, Bd. 5 (Lfg. 25, 1972), S. 409
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>