Ney, Ferenc (1814-1889), Pädagoge und Schriftsteller

Ney Ferenc, Pädagoge und Schriftsteller. * Ofen (Buda, Ungarn), 26. 5. 1814; † Budapest, 12. 9. 1889. Stud. Med. an den Univ. Pest und Wien und war dann Erzieher in Aristokratenfamilien. 1841–44 Mitarbeiter der konservativen Ztg. „Világ“ (Welt), dann Dir. des ersten Kindergartens. 1848 Vorsitzender der ersten allg. Lehrerversmlg. Später war N. als Oberlehrer und Schuldir. tätig. 1866 Präs. des Landesver. der Lehrer. N., der sich große Verdienste um die Kindergärten erwarb, schrieb zahlreiche Artikel, Märchen, Jugendromane, Dramen etc. 1858 korr. Mitgl. der Ung. Akad. der Wiss.

W.: N. F. szinművei (F. N.s Dramen), 1840; Gyermekek könyve (Das Buch der Kinder), 1846, 2. Aufl. 1851; A népnevelés hatása Magyarhon népeinek erkölcsiségére (Der Einfluß der Volkserziehung auf die Sitten der Völker des Ungarlandes), 1848; Vezérfonal a német nyelv megtanulására (Leitfaden zum Erlernen der dt. Sprache), 1863, 17. Aufl. 1880; etc.
L.: Vasárnapi Ujság vom 22. 9. 1889; Ország Világ, 1889, n. 39; Akadémiai Almanach, 1890, S. 374 f.; K. M. Ney, N. F. élete és munkássága (F. N.s Leben und Wirken), 1943; Irodalmí Lex., 1926, 1965; Das geistige Ungarn; M. Életr. Lex.; Pallas; Révai; Szinnyei; Wurzbach.
(A. Gergely)  
PUBLIKATION: ÖBL 1815-1950, Bd. 7 (Lfg. 32, 1976), S. 110f.
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>