John, Hanns (1891-1942), Chemiker

John Hanns, Chemiker. * Braunau (Broumov, Böhmen), 27. 7. 1891; † Deventer (Holland), 23. 2. 1942. Stud. an der Dt. Univ. in Prag; 1915 Mag. pharm., 1919 Dr.phil., war zuerst Ass. bei W. Wiechovski am pharmakolog.-pharmakognost. Inst. der Univ. Prag, dann bei F. Wenzel an der Lehrkanzel für Experimentalchemie organ. Stoffe an der Dt. Techn. Hochschule in Prag und 1921 Ass. am hygien. Inst. der Dt. Univ. Prag. 1929 Priv. Doz. für pharmazeut. Chemie und Leiter der chem. Abt. des hygien. Inst., 1933 ao. Prof. an der Dt. Univ. Prag, 1939 Leiter der pharmazeut. Abt. der Industriellen Ges. H. Noury und van der Lande in Deventer. J. arbeitete auf organ. und pharmazeut. Gebiete, insbesondere über Chinoline und Kunstharze. Er war der Entdecker des Harnstoff-Formaldehyd-Kunststoffes und entwickelte verschiedene neue Arzneimittel.

W.: Über Chinolinderivate, in: Journal für prakt. Chemie, Bd. 111, 1925, Bd. 115, 1927, Bd. 118, 1928, Bd. 119, 1928, Bd. 121, 1929, Bd. 126, 1930, Bd. 128, 1930, Bd. 130, 1931, Bd. 131, 1931; etc.
L.: Berr. der Dt. Chem. Ges. 75 A, 1942, S. 143; Chem. Weekblad, Bd. 39, 1942, S. 411; Poggendorff 6, 7 a.
PUBLIKATION: ÖBL 1815-1950, Bd. 3 (Lfg. 12, 1962), S. 126
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>