Pirner, Maxmilián (1854-1924), Maler und Zeichner

Pirner Maxmilián, Maler und Zeichner. * Schüttenhofen (Sušice, Böhmen), 13. 2. 1854; † Prag, 2. 4. 1924. Stud. 1872–74 an der Akad. der bildenden Künste in Prag bei Trenkwald, 1875–79 an der Akad. der bildenden Künste in Wien. Ab 1887 wirkte er an der Prager Akad., wo er 1896 zum Prof. ernannt wurde. Der Anfang von P.s künstler. Schaffen stand unter dem Einfluß der dt. neuromant. Tendenzen; später gelangte er zum Symbolismus und – im Einklang mit der Zeit – zu den Prinzipien der Secession. Am nächsten lagen ihm allegor.-poet. Vorwürfe (hauptsächlich in Pastell und Kohle), welche die Wirklichkeit, noch öfter aber persönlich gefärbte Reflexionen über das Leben glossierten.

W.: Dämon Liebe (Zyklus), 1883–84; Leben, Liebe, Haß und Tod, Mytholog. Mesalliancen, beide 1889–1891; Golgatha, 1894; Hans Heiling (Zyklus); Selbstbildnis; Liebe, Gedanke, Leben; Wahrheit; Myth. Szene; etc.
L.: Wr. Ztg. vom 3. 4. 1924; K. Herain, M. P., in: Topičův sborník 11, 1923/24, S. 427; J. Cibulka, Pirnerova nástěnná malba ve smíchovském kostele, in: Uměni 11, 1938, S. 211; J. Čadík, M. P. ilustrace k německým klasikům, ebenda, 11, 1938, S. 501; Bénézit; Komenský; Masaryk; Otto 19, Erg.Bd. IV/2; Thieme–Becker; Toman; K. B. Mádl, Umění včera a dnes, 1904, S. 126; F. X. Harlas, Malířství, 1908, S. 111; F. X. Jiřík, Vývoj malířství českého ve století XIX., 1909; V. Šuman, M. P., 1924; Soubor díla M. P., Praha 1924 (Kat.); A. Matějček, Almanach Akademie výtvarných umění v Praze vydaný k 125. výročí založení ústavu, 1926, S. 48, 65; F. Kobliha, Sedm statí o výtvarných umělcích, 1929, S. 55; J. Preisler, Praha 1964, S. 9 (Kat.); Česká secese-umění 1900, Brno 1966/67, S. 29, 131 (Kat.).
(V. Kratinová)  
PUBLIKATION: ÖBL 1815-1950, Bd. 8 (Lfg. 36, 1979), S. 95
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>