Sattner, P. Hugolin (Franz) (1851-1934), Komponist und Organist

Sattner P. Hugolin (Franz), OFM, Komponist und Organist. * Kandia b. Rudolfswert (Novo mesto, Krain), 29. 11. 1851; † Laibach (Ljubljana), 20. 4. 1934. Sohn eines Postbeamten; trat 1867 in den Franziskanerorden ein, stud. ab 1870 Theol., zunächst in Kostanjevica, dann in Laibach, und war nach der Priesterweihe (1874) in Rudolfswert Organist an der Franziskanerkirche und Musiklehrer am Gymn. Ab 1890 war er in Laibach an der Franziskanerkirche als Regenschori, Guardian und Pfarrer tätig. Nach dem Erdbeben von 1895 sorgte er für die Renovierung der Pfarrkirche und baute die Bibl. und das Klerikal im Franziskanerkloster aus. Durch den Allg. dt. Caecilienver.-Kongreß in Graz (1876) angeregt, war S. auch an der Gründung des slowen. Caecilienver. (Cecilijino društvo, 1877) mit der Organistenschule und dem Ver.Bl. „Cerkveni glasbenik“ (1878) führend beteiligt. Sein Musikwissen vervollständigte er bei Hubad (s. d.) in Laibach und bei Hochreiter in Kalksburg bei Wien sowie durch das Stud. der musiktheoret. Werke von Haberl, Griesbacher, Habert (s. d.) und Kling. In dem Oratorium „St. Franziskus“ von An der Lan-Hochbrunn (s. d.) fand S. die Anregung für diese musikal. Gattung, die er dann in Slowenien einführte. Sein Schaffen gilt sowohl für die Kirchenmusik als auch für das Entstehen der großen choralinstrumentalen Formen in Slowenien als bahnbrechend. Er war Spätromantiker, der sich durch musikal. Erfindungsgabe, lyr. Melodik und harmon. Vielfalt auszeichnete. S. wirkte auch verdienstvoll als Pädagoge sowie als Orgel- und Kirchenglockenkollaudator.

W.: Missa Seraphica, 1910, 2. Aufl. 1930; Te Deum, 1911; Jeftejeva prisega (Jephtas Schwur), 1911 (Kantate); Assumptio B. M. V., 1912 (Oratorium); Oljki (An den Ölbaum), 1914 (Kantate); Soči (An den Isonzo), 1916 (Kantate); V pepelnični noči (In der Aschermittwochsnacht), 1921 (Kantate); Tajda, 1927 (Oper); Postcommunio, in: Maestri dell’Organo, 1930; V kripti sv. Cecilije (In der Krypta der Hl. Cäcilia), 1931 (Kantate); etc. – Publ.: Cerkvena glasba, kakšna je in kakšna bi morala biti (Die gegenwärtige Kirchenmusik und wie sie sein sollte), 1878; Apologetični govori . . . (Apologet. Reden . . .), 1896; zahlreiche Abhh. in Cerkveni glasbenik; etc.
L.: S. Premrl, P. H. S. skladbe, in: Cerkveni glasbenik 54, 1931, S. 79 ff.; ders., † P. H. S., ebenda, 57, 1934, S. 65 ff.; E. Hochreiter, Moji spomini na p. H. S., posneti iz njegovih pisem,ebenda, 59, 1936, S. 69 ff., 60, 1937, S. 5 ff., 61, 1938, S. 20 ff.; Enc. Jug.; Kosch, Kath. Deutschland; Muzička Enc.; Nar. Enc.; Riemann, 11. Aufl.; SBL; F. Ačko, Vita e opere di U. S.OFM, compositore sloveno, Diss. Pontificio Ist. di Musica Sacra Rom, 1952, gekürzt in: Cerkveniglasbenik 77, 1984, S. 2 ff.; D. Cvełko, Zgodovina glasbene umetnosti na Slovenskem 3, 1960, s. Reg.; Leksikon jugoslavenske muzike, red. von K. Kovačević, 2, 1984.
(M. Smolik)  
PUBLIKATION: ÖBL 1815-1950, Bd. 9 (Lfg. 45, 1988), S. 436f.
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>
Bd. <==> | |<1  <=−10<=  S. 1 =>+10=>